تغییر و بهبود پروسه تولید: تغییرات فرآیند اغلب توسط مدیریت برای بهبود شایستگی های

تولید استفاده می شود. با این حال، اجرای تغییرات فرآیند، یادگیری ناشی

از فعالیت های تولیدی را مختل می کند. این کار مدلی را برای کشف استراتژی‌های

کوتاه‌مدت و تغییر فرآیند طولانی‌مدت معرفی می‌کند

که مجموع سود تخفیف‌یافته از راه‌اندازی یک سیستم تولید را به حداکثر می‌رساند.

مطابق با ادبیات موجود، منفعت کلیدی که از اجرای تغییر فرآیند جستجو می‌شود،

افزایش ظرفیت مؤثر است. با توجه به اثر منحنی یادگیری، هزینه های تولید واحد با کاهش می یابد

سطح تجربه تولید شده با بهره برداری از سیستم تولید. از سوی دیگر، تغییر فرآیند تولید،

بخشی از تجربه انباشته شده را منسوخ می کند. مشخص شده است که در صورت افزایش

سطح تجربه، یک برنامه‌ریز نزدیک‌بین باید سرمایه‌گذاری در تغییر فرآیند را افزایش دهد.

قانون اقتصادی کاهش بازده نهایی ناشی از سرمایه گذاری در ظرفیت موثر، تولید کننده

نزدیک بین را وادار می کند تا در صورتی که سطح ظرفیت موثر یک سیستم تولیدی از قبل

بالا باشد، سرمایه گذاری در تغییر فرآیند را محدود کند. ساختار سیاست تغییر فرآیند بهینه

بلندمدت بازتاب سیاست تغییر فرآیند نزدیک بینی بهینه است، اگرچه سطح تلاش‌های

تغییر فرآیند می‌تواند متفاوت باشد. به خصوص برای سطوح ظرفیت موثر بسیار کم و

بسیار بالا، برنامه ریزی بلندمدت مطلوب با برنامه ریزی نزدیک بینی بهینه متفاوت است.